Στο διήγημα περιγράφονται μικρές στιγμές ενός ανθρώπου, τον οποίο οι τρέχουσες καταστάσεις κάνουν να αναλογιστεί από πού προέρχονται κάποια βασικά στοιχεία του χαρακτήρα του, ίσως λίγο δυσλειτουργικά. Από παιδιά κάποιες φορές μαθαίνουμε να φοβόμαστε και μπορεί να χρησιμοποιούμε τον φόβο σαν εργαλείο για να αποφεύγουμε αποφάσεις, βήματα και τελικά το να χαιρόμαστε και να ζούμε στο παρόν. Οι φόβοι κληρονομούνται συνήθως από τους ανθρώπους που μας μεγάλωσαν και στοιχειώνουν τις ζωές μας, όταν κάνουμε κι εμείς οικογένειες. Για να ελευθερωθούμε από αυτούς πρέπει αν μη τι άλλο να τους κοιτάξουμε στα μάτια, να τους καταλάβουμε και τελικά να τολμήσουμε.
