今早我又失手打了一只盘子，这一年来断断续续的好几回了。你看我阳台的多肉就知道了，四只打碎茶杯成了多肉的新家，两只打碎的盘子成了多肉、仙人掌和吊篮的公共空间，还有彻底碎掉的碗和碟子，如今已经埋骨他乡。
春节打碎了可以说句：碎碎平安，可这普通平凡的日子连点借口都找不到，真是莫名的生自己的气。
还好我娃会安慰人：妈，别担心我用胶水把它粘上吧！
哈哈哈，一句话逗得她老娘差点笑岔气，于是我决定给娃科普一下我们中国人的古老技术——锔补。
印象中我小的时候家里有这样一口大缸，我也曾经对那些伤口和修理后的痕迹好奇，后来偶遇锔缸锔碗锔大缸的叫卖还去远远的围观过，可惜不知道什么时候家里的那口大缸不见了踪迹，连锔缸锔碗锔大缸的叫卖声也听不到了。自己的阅历储备不够，只好在网上找了几张图片给孩子看：
这个，
年代，
真的，
不止孩子觉得陌生，
我也深感久远了！
这几十年我们中国确实发生了翻天覆地的变化，老百姓的生活水平提高的不是一点半点，要是我不看这些老照片都忘记了曾经的困顿时光。只是，娃娃对这种修补不是特别满意：“已经可以称得上是变成装饰了，也能说成艺术品了，只是我不喜欢这种金刚钻儿打孔然后放锔钉，是能用了，可是增加了很多新的伤口……”好吧，孩子独立思考了，我该高兴，但对传统技艺提出异议还是让我不甘心！好在找到了下面这些图片，让这个小孩认识一下什么叫中国智慧！中国技艺！
总算找补回一点安慰！
看着这些照片，真心希望这些老传统国家能出面保护起来，且能让他们发扬光大!
为了满足娃的好奇心，我又搜了下瓷器修理，真的感谢网络，又弥补了我的一大知识空白：日本的Kintsugi——金继修补技艺。 Kin 就是金子，而 tsugi 是固定或连接的意思。
好吧，我能说如果不事先说明我不会想到这是破碎后修补的结果么！完全是精美的艺术品嘛！
虽然，这个也为了修补添加很多外物进去，到底不是原来的模样，但我确实感动于这份匠人功夫。
破碎一地的渣渣，被一双手一点一点的重新粘连，直到重新获得生命站起，
我就是想，要是我打碎的盘子也能这样复生，我大概率会完全沉浸在对美的欣赏中，再也不记得郁闷为何物！
生活一地鸡毛是常态，摸爬滚打后依然能够心存诗意，才能岁月从不败美人吧！
我从不敢说自己是生活的强者，因为真实的不完美常常让我歇斯底里，看来我该备一套这样的修补工具，修修瓷器，修修心！
因为，你看 ：
那些渗入缝隙和裂痕的漆和金粉，分明就是我们眼里流出的泪和心里流淌的爱！
那修补的哪里是碟、碗、盘，分明就是们被一地鸡毛的生活搅乱了的心！
下方分享一篇文字，它大致介绍了日本金继修补技艺的来源，希望大家各有收获。
毕竟，完美是不人道的 Η τελειότητα είναι απάνθρωπη。
故事是说，15世纪的日本，有位大将军名叫Αshikaga Yoshimasa，不小心打破了心爱的茶杯，送到工匠那修理。修理结果过于粗糙且毫无美感可言，令将军很不满意。
后来找了位远方的艺术家，这位艺术家工匠精心的修复了茶杯，不仅保持了茶杯原始形状，还增添了新的美和魅力。深得将军欢心，Kintsugi"金继"技艺就此诞生！
你看，好故事可以从遥远的东方飘洋过海来到地中海。
愿这篇从地中海传回祖国大陆的文字能够温暖你！
ΟΙ ΡΩΓΜΕΣ ΜΑΣ
Τον 15ο αιώνα στην Ιαπωνία, ζούσε ο Αshikaga Yoshimasa ένας σόγκουν σεβαστός στην τοπική κοινωνία.Κάποια μέρα έσπασε κατά λάθος το αγαπημένο του μπολ τσαγιού και το έστειλε για επιδιόρθωση. Οι τεχνίτες το κόλλησαν πρόχειρα και το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό.Ο Ashikaga στεναχωρήθηκε και αποφάσισε να το στείλει σε έναν φημισμένο τεχνίτη—καλλιτέχνη που ζούσε αρκετά μακριά , με την ελπίδα ότι θα σωθεί η αγαπημένη του πορσελάνη.Εκείνος , πήρε ευλαβικά τα σπασμένα κομμάτια και τα κόλλησε με χρυσό,διατηρώντας το αρχικό σχήμα αλλά προσθέτοντας μια νέα αισθητική και γοητεία.΄Οταν το αντίκρισε ο σόγκουν, συγκινήθηκε βαθιά και το αγάπησε περισσότερο από πριν.Έτσι λοιπόν γεννήθηκε η τέχνη του Kintsugi(ενώνω με χρυσό) και από τότε , όταν ένα αγαπημένο αντικείμενο σπάει , δεν το πετούν , αλλά ενώνουν τα θραύσματα με χρυσό και έτσι γίνεται πολυτιμότερο από πριν.Με τις ραφές και τα χρυσά του μονοπάτια υπενθυμίζει το παλιό σπάσιμο και το ενσωματώνει γλυκά στην ιστορία του.Οι ουλές και τα τραύματά είναι αυτά που μας κάναν αυτό που ήμαστε , ας μην τα κρύβουμε , ας μην τα καμουφλάρουμε προσπαθώντας να φανούμε ακέραιοι και ανίκητοι.Κολλάμε με αγάπη τα θραύσματά μας και γινόμαστε μοναδικοί.
Η τελειότητα είναι απάνθρωπη!
完美是不人道的！
