海浪花之24. 逃离虎穴
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
海浪花
作者:李留申
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
24. 逃离虎穴
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
田园生活多好
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
牛年发大财
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
24. 逃离虎穴
茅屋为秋风所破歌
作者:杜甫
八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。茅飞渡江洒江郊,高者挂罥长林梢,下者飘转沉塘坳。
南村群童欺我老无力,忍能对面为盗贼。公然抱茅入竹去,唇焦口燥呼不得,归来倚杖自叹息。
俄顷风定云墨色,秋天漠漠向昏黑。布衾多年冷似铁,娇儿恶卧踏里裂。床头屋漏无干处,雨脚如麻未断绝。自经丧乱少睡眠,长夜沾湿何由彻!
安得广厦千万间,大庇天下寒士俱欢颜。风雨不动安如山!呜呼,何时眼前突兀见此屋,吾庐独破受冻死亦足!
淳风看着彩莲愁眉不展的脸上好像还挂着泪珠,灯光下,好似消瘦了许多。我的妻呀,真难为你了。
淳风从内心感到不安。
“怎么样?”
老板直接与医生对话,打断了淳风心酸的思绪。
医生说:“必须马上手术,再拖延怕是耽误了良机。”
老板拨通了逢青的电话。
“不行呀,这里条件太差。”
“嗯,好。”老板对着电话说:“你去安排吧,我们即刻就到。”
老板神情严肃的说:“快结帐,我们马上走。”
一声怪叫把淳风从陈旧的往事中拉了出来,这钱怎么办呢?
淳风眉头紧皱,徘徊不停。
逢青的电话怎么总是打不通呢?
淳风怎么也不会想到,逢青早已掉到临市工作——这是在一次偶然的机会中,从小张的言谈中窃听……
淳风失望了!
工友们劝他离开羊场,可是他迟迟不做决定,他心疼自己的血汗钱呀!时时刻刻认为老板有朝一日会大发善心,把所欠的工资全部发放,要是离开这里,所欠工资再无讨要的可能。
在这心急如焚,度日如年的艰难日子里,一件难以预料的事情又发生了。
11月25日傍晚,淳风与几位伙伴吃过饭转回厂,打开大门,一个人黑影“嗖”的一下,蹿了出去,快步走向远方。
“是个女的。”
“怎么回事?”
“管他呢,这不是我们的事。”
几个工友议论着向宿舍走去。淳风刚刚锁好大门,小张来到他的身边,瞪着双眼说:“见到一个女的吗?”
淳风说:“刚出去。”
小张说:“怎么出去的?”
淳风说:“我们开门回来……”
小张怒气冲冲的说:“你怎么能叫他走呢?”
“他在暗处,我们在明处,打开门她趁机跑了出去,怎么能防备呢?”
小张的话音未落,右手已经举起,淳风本能的把头偏向一边,几个手指落在了他的额头上。淳风惊讶的目光射出去,心中的怒火窜上了头顶。
小张已经大踏步奔向办公楼。
“这……”
淳风告别工友,连夜往家赶。
这是第三个年呀,辛苦了10个月零25天,总共拿到3000元工资,上一年还有2000多元工资没有要出来,估计全部都要付之东流了。
淳风一边走一边想,不由得加快了步伐,唯恐老板追上来。
羊场不好招工啊。
对,我绝不能回去!受苦受累又受气。
凌晨五点,春风抱着妻子进入了梦乡,在阵阵喧闹声中,他急忙随着众人去参加“忆苦思甜”会。
“现在开始愤怒声讨那万恶的旧社会。”
“旧社会真黑暗,穷人受苦如黄连,受压迫,受剥削……”
“打,狠狠的打。”
淳风忽的一下折起了身。彩莲连声发问:“怎么了?怎么回事?”
淳风说:“我做了一个噩梦,在忆苦思甜大会上,十几个人闯进会场,手持木棍打在我的腿上、腰上。”
彩莲说:“你太累了……放心,这里是家。”
淳风再一次醒来,彩莲已经做好了午饭等着他起床。
淳风伸了伸懒腰,感到轻松愉快,惬意舒心,真有一种逃离虎穴的感觉。
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
点分享
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
点点赞
![](http://n4.ikafan.com/assetsj/blank.gif)
点在看